احساس سبکی میکنم
برای اینکه یکی از همکارام که الان تقریبا 3 سالی میشه که از اینجا رفته اون اواخر باهام و یا بهتره بگم باهم کنتاک بودیم.

چند روز پیش اکانتش رو اتفاقی توی توییتر دیدم و بنظرم رسید بهترین کار اینه که بهش پی ام بدم، بگم دلم براش تنگ شده و ازش معذرت خواهی کنم بابت اتفاقات گذشته، با اینکه دیگه شاید هیچوقت هم نبینمش ولی اینکار رو برای آرامش خودم انجام دادم. خودم رو هم برای هر برخوردی آماده کرده بودم، بهرحال این منم که تغییر کردم و شاید دیگران هنوز همونجوری باشند که قبلا بودند حتی منتظر جواب دادن هم نبودم.
ولی ایشون جواب داد و گفت گذشته ها گذشته و از این حرفا.
الان خیلی احساس سبکی میکنم، چه خوبه که بشه با همه شفاف بود، از کسی کینه به دل نداشت، راحت حرف زد و گذشت و فقط شاهد و ناظر بود.
آخ که چقدر این میثاق " هیچ چیز را به خود نگیرید و تصورات باطل نکنید " میثاقِ فوق العاده ای هست.
خلاصه که الان خیلی حالم بهتر از قبل هستش.

مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها